Nietypowo podana historia, podzielona na filmy z taśm sądowych, wywiady ze świadkami także oryginalne przerywniki filmowe, od początku intryguje oraz stanowi swoisty nastrój, który szybko wciąga w wir wydarzeń. Po naprawdę fantastycznym prologu rzeczywistość oddaje się kilka inna. Reszta opowieści oferowana istnieje w ratach jako rekompensata za zdobywanie nowych dzielnic miasta i mało oryginalne misje rozsiane po całej mapie.
Poprzednie części serii - szczególnie niedościgniona pierwsza Mafia - wyróżniały się ciągiem fabularyzowanych zadań, które ostatecznie mieszały się w sprawę gangsterskiego życia. Ulice oraz domy wokół pełniły funkcję żywego tła. W najróżniejszej odsłonie twórcy podjęli zaskakującą decyzję - otwartość świata oraz opcjonalne aktywności ograniczyliśmy do sytuacje obligatoryjnych kroków do zastosowania. Koniecznych, aby trafić do dalszych fragmentów opowieści.
W współczesnej linii grze bliżej do serii Saints Row. Fundamentem gry jest poszerzanie gangsterskiego imperium również zajmowanie dzielnic, a fabuła obowiązuje w dalszej części gry mieć tylko dodatek - przerywnik od beztroskiej rozwałki. W Mafii sednem przeważnie była atrakcyjna opowieść z urzekającym klimatem starych filmów, a nie godziny spędzone na bieganiu po autostradach i powtarzalności.
Trudno powiedzieć, czemu zdecydowano się na takie podejście. Najwidoczniej twórcy chcieli przedłużyć czas usunięty z muzyką, co stanowi zupełnie niepotrzebne - Mafia 3 obroniłaby się przedstawioną historią nawet, jeśli ta chwytała się po dziesięciu godzinach. Wówczas, po ciężkiej fabule, ważna aby spokojnie wrócić do przejmowania dzielnic również rozrywki w mozolne budowanie infrastruktury nielegalnych biznesów.
Powolny upadek głównego bossa - Sala Marcano - ogląda się naprawdę jak bardzo delikatny kryminał, jednakże w trakcie rozgrywki prawie wszystek okres pomagamy w sekwencjach misji, których zamiarem jest eliminacja pionków w piramidzie mafijnej. Schemat jest wciąż ten jedyny: przeszkadzamy w sklepie, ujawniamy lokalnych dowódców i wtedy wybieramy się do starego dzielnicy. Przynajmniej na startu pewno się to podobać, zaraz po kilku godzinach jesteśmy znużenie również planujemy jak już zacząć poznawać dalsze wątki fabularne.
Nie posiadamy ale takiej ofercie. Każdego pionka należy wyeliminować, a dzielnicę przejąć. W typowych misjach brakuje też urozmaicenia, a wyjątek z podstawy mają tylko niektóre zadania fabularne, w których udajemy kelnera na stypie, uciekamy motorówką istniej jeszcze prowadzimy pościg za klientem w samych szortach. Wówczas dostrzegamy błyskotliwość, nauki oraz pomysłowość twórców, a potem znów szybko wracamy do ostatnich jedynych schematów.
Każdy wstęp do zdobycia dzielnicy odbywa się w formie dialogu Lincolna z bohaterem niezależnym. Obie strony mieszkają na uwagę również bez emocji na twarzy opowiadają sobie smutne historie i planują zemstę - wygląda to moment tak, jakbyśmy zatrzymali się do zabaw sprzed dekady.
Dodatkowo bohater przez cały okres poszukuje w ostatniej jednej spoconej koszulce oraz wojskowej kurtce i teoretycznie pozostaje w zrujnowanej piwnicy. Lincoln jest świetnie zarysowaną postacią, w wczesnej fazie jest całkowicie poprowadzony, ale z okresem nie mamy go obecnie jak pracownika z natur oraz kości, jaki posiada jedno potrzeby, poza żądzą zemsty.
Otwarty świat przynosi a inne korzyści. Obszary misji, budynki, magazyny lub domy stoją się naszym rynkiem zabawy. W trakcie akcji czujemy pełną dowolność w zestawie miejsca ataku, przekradnięcia się za częścią straży, natomiast na dodatek wzbogacany arsenał się nie nudzi. Każdą broń „czuć” nieco inaczej a pomimo że snajperka zapewnia dystans, to nic właściwie nie satysfakcjonuje jak strzał z rewolweru bądź strzelby z znajomej odległości.
Strzelanie jest satysfakcjonujące, choć inteligencja przeciwników pozostawia wiele do życzenia. Brutalne eliminacje nożem na starcie są, z okresem wydają się przesadnie ciężkie oraz wielu zdecyduje się na ich wyłączenie. Gdy chcemy szybko usunąć zawadzającego strażnika, to niekoniecznie oczekujemy, aby Lincoln z impetem wbił mu nóż w głowę, a następnie cisnął zwłokami o podłogę.
Przydzielanie dzielnic naszym trzem podstawowym podwładnym - Cassandrze, Vito i Burke'owi - z okresem owocuje grami na poziomie fabuły oraz rozgrywki. W współzależności od tego, w czyje ręce trafi kolejna strefa, zyskujemy profity będące naukami do wytwarzania w momencie gry. Z jednej cechy istnieje obecne urozmaicenie strzelanin, z drugiej natomiast przesadne ułatwienie, które niweluje poczucie ryzyka.
Wezwanie wsparcia w trakcie strzelaniny wyciąga z tarapatów, a z zmiany wyłączanie alarmów policyjnych sprawia, że niebieskie służby tracą jakiekolwiek prawo organizmu również do tyłu gry możemy o nich zapomnieć. Gdy przejmiemy dalsze dzielnice, pomiędzy trójką podwładnych wzrasta napięcie, gdyż nowo zdobyty obszar możemy dać tylko pojedynczej osobie. Towarzyszy więc do pewnego konfliktu.
New Bordeaux poznajemy głównie dzięki przerywnikom filmowym i audycjom radiowym słyszanym w trakcie przemieszczania się pomiędzy misjami. Tu dużo mogą zauroczyć oryginalne oraz otwarte czasy niż samo miejsce. Piękno miasta pokazuje się w nocy, kiedy lampy oświetlają drogi, budynki lśnią od informacji oraz dekoracji, a bohater słucha muzyki z jeżdżących samochodów.
Zbyt duże wydanie gry przyniosło te problemy techniczne. Zarówno wersja konsolowa, jak i komputerowa odpowiadają na spadki płynności, anomalie oświetlenia za dnia i fakty z detekcją obiektów. Błędów technicznych jest dużo, interakcji z otoczeniem niewiele. Choć ogólne wrażenia wizualne są najczęściej pozytywne, niektóre fragmenty miasta zostały opracowane naprędce oraz bez dbania o szczegóły.
Jest jasne, że Mafia 3 to model z wyjątkowym potencjałem, szczególnie widocznym w dobrym prologu również kilku świetnie poprowadzonych misjach. Mimo wielu wad, tytuł przyciąga do ekranu oraz ciężko go w całości przekreślić. To choć ten przykład gry, w jakiej twórcy sami sukcesywnie szkodzą własnemu dziełu, poprzez pozbawione sensu rozciągnięcie ciekawej opowieści. https://mafia3download.com/
Przez częste i przede wszystkim przymusowe przejmowanie dzielnic, przybycie do wniosku wykazuje się drogą przez mękę, a jednak winno być prawdziwą zabawą oraz zdecydowanie świetną zabawą.
Ocena użytkownika: 7/10
Wymagania sprzętowe Mafia III
Minimalne: Intel Core i5-2500K 3.3 GHz / AMD FX 8120 3.1 GHz 6 GB RAM karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660 / Radeon HD 7870 lub lepsza 50 GB HDD Windows 7 64-bit
Rekomendowane: Intel Core i7-3770 3.4 GHz / AMD FX 8350 4.0 GHz 8 GB RAM karta grafiki 4 GB GeForce GTX 1060 / Radeon R9 290X lub lepsza 50 GB HDD Windows 7 64-bit
