Rozbudowanie rozgrywki wyszło trzeciej części Ghost Warrior na dobre, ale faktem pozostaje banalna akcja i mała sztuczna inteligencja. https://pobierzgre.org/rpg/
Sniper Ghost Warrior 3 przypadnie do poziomu tym, którzy liczą od gry tylko dobrego niesienia z karabinu pierwszego w długich obszarach. Poszukujący jednak dobrej przygody również ważnych, emocjonujących misji raczej się zawiodą.
Warszawskie studio CI Games w najróżniejszej edycji snajperskiej produkcji wystawiło na sprawdzone w przeciwnych grach pewniki. Korytarzowe lokacje zastąpiono otwartym światem z planami rozrzuconymi po całej mapie, a gracz - niczym w Far Cry - sam stanowi o strategii wykonania zadania. Taka swoboda nie istnieje jednak automatycznie gwarantem sukcesu.
Filmowe dołączenie do narracji na wstępie pozytywnie zaskakuje. Poznajemy historię dwóch konkurujących ze sobą braci - jeden jest uprowadzony w trakcie pracy oraz ślad po nim przepada. Drugi kontynuuje działalność w amerykańskiej marynarce wojennej, aż dociera do zdestabilizowanego przez rosyjskich separatystów rejonu Gruzji. Dziwnym zbiegiem okoliczności natyka się tam na wieści o kimś proszącym jego kojarzy.
Próby zaangażowania użytkowniku w sprawa spełzają natomiast na jak, ponieważ prowadzeniu fabuły szkodzi wspomniana wolność oraz naturalny świat. Chodzimy po mapie w zakresie kolejnych głównych celów do rozwiązania czy możliwości do wykradnięcia, a wątek brata przez ponad połowę gry ogranicza się do kilku napomknięć w trakcie rozmów. Strzelanie do separatystów odgrywa zdecydowanie pierwsze skrzypce.
Chodzenie po gruzińskich krajach jest oczywiste. W kryjówce układamy się do imprez oraz poprawiamy wyposażenie, możemy również zmieniać porę dnia również bierzemy misję. Po dokonaniu zadania musimy ponownie wrócić do kryjówki, żeby rozpocząć kolejne. Gracze zainteresowani tylko głównym wątkiem, a nie pobocznymi i powtarzalnymi aktywnościami, często będą skracać sobie drogę powrotną za pomocą szybkiej podróży.
Dobór strategii działania jest obecnie w całości w rękach gracza. Sukcesy nagradzane są punktami umiejętności odblokowującymi dodatkowe atuty samej z trzech ścieżek rozwoju: snajpera, żołnierza i lekkiego zabójcy preferującego bliski kontakt. Fakt obecny istnieje przecież raczej niepotrzebny, gdyż dodatki nie zmieniają diametralnie rozgrywki.
Wolność w postępowaniu do punktu prac oraz dużo dostępnych rozwiązań to plus, ale także naprawdę jesteśmy w zdecydowanym stopniu ograniczani. W grup przypadków czeka na nas jedno dobrze położone gniazdo snajperskie, a duzi wrogowie do zabicia właściwie nie wędrują po bazach czy obozach, więc musimy strzelić z prawdziwej pozycji. W skutku większą swobodę otrzymujemy przy grze z zastosowaniem pistoletów czy karabinów maszynowych.
Nie wyróżnia to przecież, że nie możemy ze snajperką krążyć dookoła obozowiska i długo, z naturalną satysfakcją ściągać kolejnych żołnierzy. Także bardziej satysfakcjonujące jest realizowanie jak duch. Zakradanie się na obszar wroga i eliminacja z swoja to bardzo wyższe wyzwanie i robi dobre skradanki.
Dopiero przy otwartej potyczce w zwarciu zapoznają się największe trudności Sniper Ghost Warrior 3. Zaalarmowani żołnierze wbiegają często pod lufę, wychodzą grupami zza rogu, a my ściągamy jednego po drugim. Zachowują się daleko za ochroną i są tam tak długo, aż nie zajdziemy ich od końca oraz nie zastrzelimy. Umieramy rzadko, a że już wtedy się zdarza, więc z początku banalnych błędów z znajomej strony - na przykład przeładowania stoi w krótkim momencie.
Najtrudniejsze oddają się misje, w jakich nie wolno nam wywołać alarmu. Poziom wyzwania zwiększa zwolnienie z jakiejkolwiek pomocy przy celowaniu i budowanie tylko na odwzorowanej realistycznie optyce karabinów, lecz istnieje wówczas dziwne podkręcenie trudności. Dane na lunecie nijak się mają do bieżącego, gdzie faktycznie trafi pocisk, a dokładne mierzenie metodą cech i błędów zwyczajnie frustruje.
Istotnym elementem psującym grę jest system autozapisów, które cofają nas do początku misji, co nierzadko oznacza ponowne przekradanie się do idealnej pozycji strzeleckiej. Tutaj warto dodać, że wczytywanie zapisu z zakresu menu ważnego jest rekordowo długie. Nierzadko wczytywanie między regionami Gruzji (3 podobnej wielkości mapy) zajmowało około 4 minut.
Długość wczytywania tłumaczy częściowo grafika - Ghost Warrior 3 to najpiękniejsza odsłona serii. Modele postaci przypominają gumowe manekiny, ale otoczenie okazuje się pięknie. Naturalnie zalesione otoczenie gruzińskiej prowincji cieszy oko o jakiejś chwili dnia. Brakuje nieco zaludnionych miasteczek, gdyż zwiedzane autem regiony momentami dają się za bardzo opustoszałe. Natura przyciąga, ale ruiny oraz wszechobecne posterunki separatystów nie oferują niczego ciekawego poza znajdźkami i niekiedy pobocznymi celami do usunięcia.
Sniper Ghost Warrior 3 wykorzystuje część sprawdzonych w następnych atrakcjach rozwiązań, a nie leczą one do końca tak, jakbyśmy sobie tego życzyli. Sterowanie samochodem jest fatalne, spowolnione animacje strzałów w głowę wyglądają zawsze tak samo, a latający dron do oznaczania wrogów przez brak stateczników kołysze kamerą tak, że można kupić choroby lokomocyjnej.
Ostatecznie zawodzi też fabuła, która po paru godzinach nuży, i my trzymamy się na aktualnym, iż nie wiemy nawet, po co dajemy daną misję. Przerywniki filmowe to zawsze przewidywalne zwroty akcji, bezcelowo wulgarne dialogi oraz do bólu stereotypowe postacie, które ani na kilkoro nie wykraczają ponad ustalony szablon.
Efekt końcowy nie zachwyca. Sniper Ghost Warrior 3 może sprawić trochę radości z dobrych strzałów czy zakradnięcia się nocą do bazy wroga, ale ma z powodu technicznych błędów, niezwykle słabej inteligencji wrogów oraz historii, która nie zachęca do podejmowania przygody.
Ocena użytkowników 6/10
Wymagania sprzętowe Sniper: Ghost Warrior 3
Minimalne: Intel Core i5 6600K 3.5 GHz/AMD FX-6350 3.9 GHz 8 GB RAM karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660/Radeon HD 7850 lub lepsza 50 GB HDD Windows 7/8.1/10 64-bit
